Peynir, çok sevdiğim gıdalardan. Her zaman kurtarıcı bir besin. İster kahvaltı, ister atıştırmalık, isterseniz salata ve ya sosta bir çok kullanım yeri olan nadir gıdadan biri. Holistik beslenme Modelimizi uygularken, zaman, zaman danışanlarım kısıtlama yaptığım için bana kızsa da, mümkün mertebe hayatımda olsun istediğim pek az gıdadan.
İtalyan bayrağına rengini verdiğinden şüphelendiğim üç gıda var. Fesleğen, domates ve Mozarella. Mozarella pizzadan, makarnaya, soslardan, salataya her yerde kullanılıyor. İçindeki o yoğun tat, kremamsı dokusu, taptaze kokusu ile en sevdiklerimden. Bakalım nasıl yapılıyormuş ?
Mozarella genellikle hemen yapılıp, servis edilen taze bir İTALYAN peyniridir. Ancak son zamanlarda, gelişen teknolojiler ile bu süre biraz daha uzasa da, fazlaca saklayamazsınız, hemen bozulur bu nedenle fazla kullanmayacaksanız, küçük paketler halinde almanızı ve son kullanma tarihine iyice bakmanızı tavsiye ederim.
Adını, genellikle kesilerek servis yapıldığı için, İtalyanca mozarre ( kesmek ) den alır. Çok fazla anlatmaya gerek yok bence en güzeli denemek. Sabahları balsamik sirke ve sızma zeytinyağı ile tavsiye ederim. Özellikle mini mozarella kahvaltıda çok iyi gidiyor. Yapımını merak edenler için biraz bilgi : ))
Çiğ manda sütünün 33-39’C’de ısıtılarak kestirilmesi
Peynir pıhtısının ceviz büyüklüğünde parçalara bölünmesi,
Peynir kesiklerinin asit düzeyi 4,95 pH oluncaya dek olgunlaştırılması,
Olgunlaştırılmış peynir kesiğine 80-90’C sıcaklıkta kendi ağırlığınca su dökülerek haşlanması ve eritilmesi,
Erimiş peynir kütlesinden parçalar koparılması, katlanması ve şekillendirilmesi,
Peynir toplarını soğuk suya atıp hızlıca şoklamak ve formunu korumasını sağlamak,
Ve son şeklini alan peynirleri saklamak üzere tekrar peynir altı suyuna almak, paketlemek şeklindedir.